Reisverslag 2005

Na veel problemen met de container zoals het inklaren, extra kosten, wat opeens wel en dan weer niet mocht, kregen we het voor elkaar de container uit de haven te krijgen, maar moesten we maar liefst 5000 euro betalen! Dit was voor de huur en belasting voor de container. Dit bedrag is zo hoog, dat vele containers wegrotten in de haven omdat de organisaties die de containers gestuurd hebben dit bedrag niet kunnen betalen. Het heeft ons bloed, zweet en tranen gekost de afgelopen 2 en halve week maar uiteindelijk hebben we 40 kleuterscholen, 1 middelbare school, 4 kindertehuizen en 1 ziekenhuis kunnen helpen.

Hoe gingen we te werk?
Ik stond om 6.30 uur op, liep naar de stad, zocht daar een driewieler en arriveerde op de fabriek om 7.45 uur. We konden een opslagplaats in een koekjes fabriek gebruiken zonder daarvoor te moeten betalen.

Wij (Gamini, ik en de chauffeur) pakten in wat we nodig hadden, dat hing af waar we naar toe gingen die dag. We hadden meestal 2 busjes tot onze beschikking. Als we aankwamen haalden we de dozen eruit die we nodig hadden. Vaak werd er eerst gebeden door een monnik voordat wij begonnen. Hij bedankte ons dan voor onze hulp. In 1 tempel waren 14 scholen aanwezig. Alle kinderen, zusjes, broertjes en ouders wachtten op ons in uniform op hun vrije zaterdag. Het was overweldigend druk en we besloten dan ook de deuren te sluiten en de kinderen per school binnen te laten.

Terugkomend…..
Ik begon de knuffeldieren, tandpasta en tandenborstels uit te delen. De andere helpers zorgde ervoor dat de kleren eerlijk verdeeld werden. We deelden baby, dreumes, kleuter, kinder en volwassenen kleding uit. We gaven de juffies shampoo, tandpasta, een borstel en zeep, wat erg duur is wanneer ze het zelf moeten kopen. Daarna werden we vaak uitgenodigd voor een kop thee en een banaan of crackers. Juffies gaven ons vaak en stuk cake. (zelf aten ze niet, ze keken alleen toe) Als we verder weg gingen zorgden we ervoor dat onze chauffeur eten kreeg. We aten dan een eenvoudige rijst en curry in een restaurant.

Na een dag uitdelen gingen we terug naar de opslagplaats om in te pakken voor de volgende dag. In de opslagplaats was het 40 °C, geen airco en naast de grote oven. Heel heet dus. Tegen middernacht reed de eigenaar van de fabriek mij terug naar de bed and breakfast. Hier deed ik dan mijn papierwerk, ging naar bed en moest ’s morgens weer vroeg op.

De toekomst
Voor de volgende zending geeft de regering ons 2 keuzes. Betaal veel geld (1500 euro) of geef de officiele instanties alle dozen en zij beslissen waar het naar toe gaat.
Het laatste doen wij dus niet. Wij willen de scholen zelf helpen.

Zo gaan we door.
Er is alleeen 1 probleem en dat is een financieel probleem. Als de goederen in Kandy aankomen moet er nog voor het transport betaald worden. Ik betaal de overnachtingen van de helpers, maar kan natuurlijk ook niet alles betalen.

Dus hebben we sponsors nodig. Niet alleen grote giften zijn welkom ook kleinere bedragen waarderen wij ten zeerste.

Loading the van