We kijken vooraf en tijdens onze rondreis in augustus erg uit naar ons vrijwilligersproject (schilderklus) op een kleine basisschool in ‘The Knuckles’; een bosrijk berggebied ten noorden van Kandy, centraal in Sri Lanka gelegen. En vandaag, donderdag 8 augustus, is het zover!
Via de Stichting Sri Lankan Hope for Children hebben we via Whatsapp en Facetime al contact gehad met Natasja en Nishantha, onze gids voor de komende dagen. Naar aanleiding van dit contact besloten we donateurs te werven in onze wijk. In 10 weken tijd hebben we een mooi bedrag weten in te zamelen voor ‘ons goede doel’.
Nishantha is één van de vrijwilligers in Sri Lanka die is aangesloten bij de stichting. Beroepsmatig organiseert Nishantha meerdaagse trackings door het berggebied, maar komende dagen heeft hij dus een andere agenda. Nishantha kent de omgeving op z’n duimpje en beschikt over uitgebreide kennis van de vele plant- en diersoorten in ‘zijn heimat’.
We kwamen rond het middaguur aan op ons ontmoetingspunt ‘Oak Ray Restaurant’ in Kandy. We dronken wat koffie en praatten wat. Na de kennismaking gingen Nishantha en de tweeling met een tuk-tuk naar zijn huis om onze rugzakken en de emmers verf (en kwasten + rollers) die we hadden gekocht tijdelijk te stallen (wat een heel avontuur was voor de jongens omdat ze Nishantha net hadden ontmoet 😊).
Rond 13 uur ’s middags verlieten we Kandy met de openbare bus, en maakten we een transfer naar onze accommodatie in berggebied The Knuckles voor de komende 3 nachten.
Omdat we genoeg tijd hadden, maakten we een stop bij de basisschool die we de komende dagen gaan opknappen. Wat een warm en indrukwekkend welkom kregen we van de kinderen en leerkrachten! In feite was het een ceremoniële gebeurtenis waardoor we ons heel welkom en speciaal voelden. Na de kennismaking, thee en wat lokale lekkernijen vervolgden we onze busreis over de heuvelachtige wegen.
Vanwege de reconstructie van een van de bruggen in het gebied, liepen we het laatste deel van de transfer 🥾 naar ons verblijf ‘Nipuna’ in de Knuckles. We werden al snel verwelkomd door een onverwachte tropische regenbui. Van top tot teen waren we volledig doorweekt. 🌧️ We waren opgelucht dat onze paspoorten en andere spullen die we bij ons hadden niet al te nat waren geworden door de tuk-tuk, die de bagage en de kinderen de ongeveer laatste 2 kilometer naar de accommodatie reed. Na aankomst, opfrissen en omkleden, hebben we er lekker gebarbecued. We gingen vroeg naar bed: de reis had ons moe gemaakt.
Na het ontbijt liepen we terug naar het kleine dorpje om de bus naar de basisschool te nemen. Het weer was goed: zonnig en een heldere hemel. De omgeving van Knuckles is echt prachtig 😍!
Omdat een aantal ouders de klaslokalen hadden geprepareerd (gaten in de muren gevuld en meubels aan de kant gezet), konden we vrij snel beginnen met schilderen. Het zijn twee gebouwen die we van binnen en van buiten schilderen. Met de hulp van de kinderen en ouders hebben we volgens mij goed werk geleverd.
Voordat de schoolkinderen naar huis gingen, gaven we ze een stroopwafel en we deelden ook het speelgoed, de gevulde etuis en andere spullen uit die we vanuit NL in een grote koffer hadden meegenomen. Ze leken er erg blij mee te zijn! 😁
Aan het eind van de middag maakten we ons schoon in een kleine waterval en vertrokken we terug naar Nipuna, net als gisteren. Om 20 uur gingen we eten: Kottu met bbq kip 🍗: heerlijk! We gingen weer vroeg naar bed voor de laatste volle dag morgen in het Knuckles-gebied, hopelijk om het schilderproject af te maken!
We zijn vroeg opgestaan om iets eerder bij de school te beginnen dan gisteren. We liepen weer de ongeveer 5km naar het busstation in het dorpje en kwamen rond 10.30u aan bij de school. Omdat het zaterdag was, waren de kinderen en leraren op dat moment niet aanwezig. We zijn meteen begonnen met het kwasten en rollen van de muren van het kleinere gebouw, om de klus vandaag af te maken. Ook vandaag kregen we hulp van een paar ouders, waaronder een professionele schilder. Om 15 uur waren we klaar met de delen van het gebouw die we voor vandaag gepland hadden. Ik denk dat we echt trots kunnen zijn op wat we bereikt hebben. En het lijkt erop dat de leerkrachten en kinderen ook erg blij waren met het resultaat. Heel bevredigend!
Omdat we niet het hele project konden afmaken, hebben we met de professionele schilder afgesproken dat hij de klus in de komende weken zal afmaken. De verf en andere benodigdheden betalen wij.
Na het afscheid gingen we naar een waterval om te zwemmen en ons te wassen. Een welkome verfrissing na een paar intensieve schilderuren. Op de terugweg trakteerden we onszelf op een paar blikjes King Beer en een fles Arrack (lokale SL-whisky): proost op een unieke ervaring! 🍹
Deze avond werd Rémi een beetje ziek. Hij had buikpijn en koorts. Hij ging vroeg naar bed zonder al te veel gegeten te hebben. De rest van ons at met de crew en andere Nederlandse familie die een aantal wandeltochten in de Knuckles hadden gepland. De crew verraste ons met folkloristische muziek en liedjes: ook een geweldige, vermakelijke ervaring. Bedankt Nishantha & crew!
Na het inpakken van onze tassen en het ontbijt namen we afscheid van de geweldige crew. Dit keer brachten twee tuk-tuks ons naar onze volgende accommodatie -voor 1 nacht- in Kandy: Sky Lodge. De locatie en het uitzicht hier waren adembenemend. Nishantha nodigde ons uit om mee te gaan naar een lokaal boeddhistisch festival die avond, genaamd Perahera. Na een verkoelende duik in het zwembad en een paar uur relaxen, reden de tuk-tuks ons weer naar het centrum van Kandy om getuige te worden van de Perahera. Wat uitleg over dit evenement:
“Het hele evenement van de Kandy processie duurt weken, beginnend met het planten van een jackfruit boom, het wensen van zegeningen over het land, tot een ‘water cutting’ ceremonie in de langste rivier van Sri Lanka, Mahaweli. Het hele proces zit vol dansen, muziek, trommelen, zwaaien, zwaaien met vlaggen en het dragen van de heilige kist door de gezalfde tusker, die is getooid in prachtige kleding. De reden hierachter is om respect te betuigen aan het relikwie van Boeddha en het is een van de meest devotionele vieringen van de cultuur. De hele twee weken is het druk met toegewijden, toeschouwers en toeristen.”
Na het eten van wat pizza (hier kwamen we dezelfde familie tegen die we 10 dagen geleden in de bus van Wilpattu naar Anuradhapura hadden ontmoet 😄) kwamen we de eerste olifant tegen op straat, terwijl Nishantha ons naar het festival bracht. Na een uur wachten (verplicht zitten op de stoep) begon het evenement. Een indrukwekkend evenement!
Na het zien van de Peharera dronken we een milkshake in een bar en namen we afscheid van Nishantha. Nu echt! Het was een groot genoegen je te ontmoeten. We hebben een heel bijzondere tijd gehad, die een speciaal plekje krijgt in onze harten. En nogmaals: bedankt voor jullie gastvrijheid, vriendelijkheid en zorgzaamheid de afgelopen dagen!!! 🙏🏻
Veel succes en plezier in SL komende weken!
Groet,
Bas, Mirjam en kinderen
Een paar korte filmpjes
|
|
|
| Eerst de gaten opvullen … | Verven |