Het was niet alleen gaaf, maar ook onvergetelijk!
Laten we bij het begin beginnen. Sri-Lanka stond hoog op ons verlanglijstje, en dit jaar was het dan eindelijk zover. Een supergave rondreis van 19 dagen door dit prachtige land! Maar we wilden meer, en met “we” bedoel ik 3 volwassenen en 3 tieners.
We waren het er allemaal over eens dat we deze reis meer diepgang wilden geven. Het leek ons goed om eens een andere kijk op het onderwijs te krijgen (vooral goed voor de tieners ๐) en om onszelf eraan te herinneren hoe bevoorrecht we zijn in Nederland. Maar hoe doe je dat, meer betekenis geven?
Uiteindelijk ben ik maar gewoon gaan mailen en bellen met diverse vrijwilligersorganisaties, wat uiteindelijk heeft geresulteerd in het mooie contact met Natasja. Echt geweldig hoe zij de stichting โSrilankan Hope for Childrenโ runtโ. Wat begon met de simpele vraag aan Natasjaโฆ “Joh, we hebben extra ruimte in onze koffers; kunnen we iets voor jou meenemen naar Sri-Lanka?”. Eindigde uiteindelijk in de vraag van Natasja aan ons… “Staan jullie ervoor open om een school te verven en de verf aan de school te schenken?”
Nou, daar stonden we zeker voor open, maar hoe gaan we dat doen?
Zo kwamen we op het idee om een online inzamelingsactie te houden. Het was verbazingwekkend om te zien hoeveel websites er zijn waar je jouw actie kunt promoten en delen. Het voordeel hiervan was dat we op een laagdrempelige manier veel mensen bekend konden maken met onze actie. Het was dan ook super om te zien dat de eerste donaties van leerkrachten kwamen. Uiteindelijk haalden we meer dan 1100 euro op! Allemaal bestemd voor een lagere school in het afgelegen Kandy-gebied, dat bekend staat als de Knuckles Hills. Nog steeds raak ik ontroerd als ik bedenk hoeveel mensen deze kinderen een mooie toekomst gunnen.
En dat geld was hard nodig, dat beseften we pas echt toen we in augustus die kant op vlogen. Schrijfmaterialen en etuis hadden we al in Nederland gekocht, de rest zoals verf en schriften zouden we in Sri-Lanka kopen. Dit om de lokale economie zoveel mogelijk te steunen. Eenmaal aangekomen in Sri-Lanka namen we twee dagen de tijd om te acclimatiseren en reisden we met de trein verder naar Kandy, een grote stad midden in het land.
Hier werden we met veel enthousiasme ontvangen door Nishantha, een geweldige Sri-Lankaan die zich onvermoeibaar inzet voor de gemeenschap. En maar goed dat we even twee dagen rust hadden gehad, want vanaf dat moment begonnen we aan een onvergetelijke rollercoaster van 3 dagen. In een mum van tijd hadden we onze koffers afgegeven, ruim 70 liter verf gehaald en water voor 3 dagen ingeslagen. Voor we het wisten, waren we samen met Nishantha en een overvloed aan (verf)spullen onderweg naar Knuckles Hills. Een onvergetelijke reis van een paar uur met tuktuk’s, bussen, wandelingen en talloze bijzondere momenten.
Bij onze aankomst in Knuckles Hills wachtte ons een verrassing: de mud-house. Een eenvoudige accommodatie volledig gemaakt van modder en hout, omringd door alleen maar prachtige natuur en indrukwekkende rijstvelden. Hier was geen elektriciteit, en onze badkamer bestond simpelweg uit de nabijgelegen waterval. Maar het uitzicht? Ongelooflijk. Het eten? Subliem. En de mensen? Woorden schieten tekort om hun gastvrijheid te beschrijven. En de wijn die we hadden meegenomen… die werd zeer gewaardeerd. Alcohol is voor de gewone mens onbetaalbaar in Sri-Lanka.
Na een heerlijke maaltijd (jeetje wat zijn die curryโs heerlijk) maakten we ons klaar voor de volgende dag, waar 65 etuis nog gevuld moesten worden. De volgende ochtend was het zover. Terwijl de tuktuk de schoolspullen naar de school bracht, nam Nishantha ons mee voor een prachtige wandeling door de rijstvelden. Wat een perfecte start van de dag!
Bij aankomst op school werden we hartelijk verwelkomd door iedereen. Even een kort gesprekje in het kantoor van de directeur en daar gingen we danโฆ bewapend met rollers, kwasten en verf zouden we die muren wel eens onderhanden nemen. Wat we niet hadden verwacht, was de hulp van 30 kinderen tussen de 6-7 jaar. Ga dat maar eens managenโฆ dat lukt dus niet, loslaten en er samen iets moois van maken is het enige wat je kunt doen en daar kwamen we ook voor! Daar waar die korte kinderarmpjes niet meer bij konden, pakten wij het over. De lengte van onze tieners heeft tot verschillende lachwekkende situaties geleid. Ook vele ouders waren actief aan het helpen en ondertussen gingen de lessen gewoon door.
Tijdens het uitdelen van de schoolspullen hadden we nog een bijzondere verrassing uit Nederland: stroopwafels en drop! Priceless, die gezichten van jong en oud bij het proeven van de drop ๐ Maar niet alleen wij deelden uit, we kregen ook meer dan genoeg terug. Zo hadden enkele ouders een heerlijke lunch gemaakt (had ik al verteld hoe heerlijk die curryโs zijnโฆ) en kregen we later nog zelfgemaakte lekkernijen. Onbetaalbaar zijn zulke momenten van culturele uitwisselingen. Deze kleine gebaren maakten dat onze ervaring in Knuckles Hills nog specialer werd. En voor ons benadrukt dit ook de kracht van verbinding en vriendelijkheid over grenzen heen. Wauw, wat bijzonder zoโn dag!
Ook onze tieners hebben fantastisch geholpen en hebben naast verven actief gespeeld met alle kinderen. De bal en frisbee die we hadden meegenomen vielen goed in de smaak en na wat oefening konden de kinderen ook uitstekend frisbeeรซn.
Van Nishantha begrepen we uiteindelijk dat de school al lange tijd had uitgekeken naar deze opknapbeurt, maar ze hadden geen idee hoe ze dit moesten aanpakken. Geld was een probleem, maar ook het organiserend vermogen liet hen in de steek. En dat is niet zo gek, want in zo’n arm gebied als Knuckles Hill leeft men van dag tot dag en is het moeilijk om ver in de toekomst iets te organiseren. Gelukkig bezit Nishantha wel over een grote dosis aan organiserend vermogen en was na 1,5 dag het project ver geklaard! Met als kers op de taart de woorden van een leerling aan zijn juf:
โJuf, vanaf nu mag er niks meer op de muren geplakt worden.
Ze zijn zo mooi, het is zonde als dat door plakband weer kapotgaat.โ
Dan smelt toch je hart en dan weet je toch dat je je doel hebt bereikt.
Uiteindelijk bleek de school wel iets groter dan uit de fotoโs was opgemaakt. De verf was inmiddels op maar het geld gelukkig nog niet. In overleg met Nishantha en de ouders was afgesproken dat ze nieuwe verf zouden krijgen zodra enkele muren waren opgeknapt (dat was hard nodig). En ik kan je inmiddels vertellen dat ook dat project volledig is geslaagd! De school is nu helemaal van binnen en van buiten voorzien van een hele mooie zachtgele kleur verf!
We sloten onze tijd bij de school af met een groepsfoto, muziek, mooie woorden en de laatste stroopwafels en dropjes uit Nederland. Wat een ervaringโฆ een klein traantje heb ik gelatenโฆ zo trots op iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt en zo dankbaar dat we dit met ons zessen mochten doen.
Ik hoef jullie niet te vertellen dat dit werk van onschatbare waarde is. Het creรซert niet alleen betere onderwijskansen, maar ook onvergetelijke momenten van wederzijdse waardering en verbinding tussen verschillende gemeenschappen.
Ik hoef jullie ook niet te vertellen dat het belangrijk is dat dit werk wordt voortgezet. Dat het werk dat Natasja doet met de mensen in Sri-Lanka moet worden voortgezet.
Ben je na het lezen van ons verhaal enthousiast geworden en wil je zelf iets soortgelijks organiseren, dan help ik je graag op weg. Je mag me altijd mailen op wendy@msnosy.com met je vragen.
Samen kunnen we nog meer positieve verandering teweegbrengen!