Mijn naam is Guusje (28) en in januari 2024 ben ik een maand in Sri Lanka geweest. Twee weken daarvan heb ik overnacht bij een gastgezin in Kandy en vrijwilligerswerk gedaan. Een onvergetelijke ervaring.
Een paar weken voordat ik zou vertrekken had de Sri Lankaanse overheid de planning voor de schoolvakanties gewijzigd, waardoor de scholen officieel gesloten zouden zijn. Toch heb ik op twee scholen kunnen helpen: Dambawela Primary School en Girls’ High School Kandy.
De school in Dambawela was een kleine dorpsschool met weinig middelen. De docent Engels had bedacht om de muren te beschilderen met afbeeldingen die ze zouden kunnen gebruiken tijdens de Engelse les. Met geld vanuit Sri Lankan Hope for Children kochten we verf en gingen we samen met de kinderen aan de slag. We schilderden dieren, het Engelse alfabet en de kaart van Sri Lanka. De kinderen waren super enthousiast en stonden zelfs in de stromende regen met een lach op hun gezicht te schilderen.
Elke middag kreeg ik een Sri Lankaanse lunch geserveerd, bereid door de docenten. Zo heb ik ontzettend veel gerechten kunnen proeven (met de handen, zoals hier gegeten wordt). Van de gesprekken met de docenten heb ik ook echt genoten. Het was heel leuk om ze beter te leren kennen en verhalen over onze verschillende achtergronden uit te wisselen. Ze waren bijvoorbeeld oprecht verbaasd dat er geen apen in Europa zijn en vonden het fantastisch dat er op dat moment sneeuw lag in Nederland. We hebben veel voor elkaar gekregen in een korte tijd, en toch was ik graag langer gebleven.
De tweede week ging ik naar Girls’ High School in Kandy, een prestigieuze school met meer dan 5000 leerlingen, waar ze een project hadden opgezet om de leerlingen van Grade 4 kennis te laten maken met andere culturen. Dat was weer een hele andere ervaring.
De eerste dag was er een soort welkomstceremonie en werd ik getrakteerd op shows van de kinderen in traditionele kleding, passend bij de verschillende culturen en religies in Sri Lanka. Heel indrukwekkend! De dagen daarna was er elke dag een andere groep leerlingen waarmee ik spelletjes en activiteiten deed om hun Engels te oefenen. Het taalniveau verschilde heel erg per kind, maar ze probeerden allemaal een gesprekje aan te knopen.
Op de laatste dag hadden ze een verrassing voor mij: een van de docenten had een felrode sari voor mij geregeld. Hij bleek te passen, dus ik mocht ‘m de rest van de dag aanhouden; ook tijdens de traditionele dansles waarmee we de laatste dag afsloten. Ik werd overspoeld met tekeningen en bedankjes van de kinderen en vond het oprecht jammer dat het er zo snel weer op zat.
Het waren fantastische weken waarin ik veel heb geleerd over de enorm gastvrije en rijke Sri Lankaanse cultuur. Niet alleen tijdens het werk op de scholen, maar ook dankzij de gesprekken met Nishantha en Madhu (het gastgezin) en de tripjes in de weekenden. Ik hoop nog eens terug te kunnen gaan naar dit prachtige land.
Guusje