maart 2023

Het was geweldig om weer in Sri Lanka te zijn. Het was herfst 2022. 
Ik was benieuwd hoe de situatie zou zijn na het bankroet van Sri Lanka. Ik zag dat het leven erg duur was geworden. Het wordt voor de bevolking elke dag moeilijker en moeilijker om rond te komen.
Deze keer hoefde ik geen dozen uit en in te pakken zoals ik dit afgelopen mei had gedaan. 
Ik kon dus meteen met Nishantha naar de scholen gaan. Hij huurde een auto wanneer dat nodig was en dat was zelfs goedkoper dan met de tuktuk.

De eerste week hebben we 2 scholen bezocht die we alle uit Nederland gekregen hockeyspullen hebben gegeven.
De scholen konden hun ogen niet geloven. De eerste school ging van 8 hockeysticks naar 50 hockeysticks ook gaven we trainingspakken en een keepers outfit. Ze waren overweldigd en we kregen allebei een tas met lekkers. Zo lief. 
Deze school heeft lang moeten wachten, want ons eerste bezoek was tijdens de corona. Het jaar daarna moest ik het bezoek annuleren vanwege de lockdown dus 2 jaar na ons eerste bezoek kon ik eindelijk de spullen geven

De tweede school was een grote stadsschool voor meisjes (2000 leerlingen). De gymleraar wilde hier heel graag hockeyles geven. Ze hadden de leerlingen al geselecteerd, maar er was geen materiaal.  Dus dit hebben wij geregeld. Er was een voorstelling, heerlijk eten en de ouders verzamelden zich in de hal om ons te bedanken. De hoofdonderwijzer vroeg me om een ​​gastles Engels te geven, wat ik graag deed. Het was leuk maar ook moeilijk omdat de leerlingen niet vaak Engels spreken op deze school.

We hadden een ontmoeting met meneer Mahinda, een onderwijsfunctionaris, die ons naar een school bracht waar hij de school had beloofd dat ik voor een bibliotheek zou zorgen (Hij had een bibliotheek gezien op een andere school die Robin Handleman heeft geschonken ). Ik vertelde meneer Mahinda dat ik maar een half uur zou komen om de situatie te bekijken, maar wat er daarna gebeurde, hadden Nishantha en ik totaal niet verwacht. Er was een enorme show, alle leerkrachten waren aanwezig evenals de ouders. In de toespraken bedankten de leerlingen ons voor het schenken van de bibliotheek. We waren er stil van. Ik had dit helemaal niet beloofd. Het was op de een of andere manier een beetje gênante situatie. Ze dachten dat ik de tapijten, tafels, stoelen, boekenkasten enz.  zou betalen. Ik zei dat ik alleen de boeken zou betalen. Oei!

Ondertussen wachtte een andere school nog steeds op ons. De kinderen hebben 2 uur op ons moeten wachten. Geen bevorderlijke situatie. De bloemen zagen er droevig uit, maar hun show was fantastisch. Ze kregen Engelse boeken en ik bekeek naar hun nieuwe Engelse activiteitenruimte. Na een heerlijke maaltijd en een geweldig cadeau vertrokken we weer.

Ik zorgde voor warmere kleding voor in de bergen waar we uiteindelijk naar toe gingen. Het was een regenachtige en koude dag en ik droeg 3 lagen kleding om een ​​beetje warm te blijven. Ik bezocht een kleuterschool waar ze de spullen, die zij 4 jaar geleden hadden gekregen, nog steeds gebruiken. We gingen naar verschillende plekken om de meegebrachte warme kleding uit te delen. Het was geweldig om te zien hoe de kinderen door de regen achter de auto aan renden. Ze wisten dat er iets ging gebeuren. Ik was hierdoor diep onder de indruk. Zo arm maar zo gelukkig. Ze vroegen om jassen en chocolade maar dat hadden we helaas niet bij ons. Wel hadden we andere kleding en babyspeelgoed.

Daarna huurde Nishantha weer een auto en gingen we naar het oosten en van het oosten terug naar het westen om verschillende scholen te bezoeken. Ik bezocht opnieuw een kleuterschool waar ik 5 jaar niet was geweest. Het was geweldig om te zien hoe het waterproject, waar Nishantha samen met de ouders in coronatijd aan gewerkt had, geworden is. Er is nu een watersysteem waardoor de kinderen/leraren hun handen kunnen wassen, de toiletten doorspoelen, theedrinken en de planten water geven. We waren uitgenodigd om bij de lerares thuis te komen eten. Dat hebben we gedaan en het was gezellig want haar moeder en zoon waren er ook.

In de buurt van Negombo zijn we naar een voorstelling geweest van een wat rijkere school. Normaal gesproken zal ik dit nooit doen, maar ik was de reclame van hun school (een blanke huid). Natuurlijk moest ik weer spreken en als kleuterleidster vertelde ik de ouders hoe belangrijk het is voor kinderen om te kunnen spelen.

De laatste scholen die we bezochten, waren 2 kinderdagverblijven in de buurt van Desirees huis.

Daarna, na 1 dag rust, vertrok ik om terug naar het koude Hollandse weer te gaan. 

Natasja Lammers

hockeysticks ordenen