Ik was zo blij dat ik na 2 jaar afwezigheid weer naar Sri Lanka kon gaan. Ingrid was met mij mee. Eindelijk! Na 2 overnachtingen in een quarantaine hotel (met 150 mannen uit India) konden we naar Ramani gaan. Daar zouden we verblijven totdat we ieder onafhankelijk weer terug zouden gaan naar Nederland. We zouden samen de dozen leeghalen en wederom inpakken maar dan wel georganiseerd weer. Alle autootjes, boeken, crea, constructie, poppen etc., ieder in een eigen doos.
Vele dozen stonden al meer dan 5 jaar in Sri Lanka en daar stopte ik toen van alles in omdat ik voor het verzenden van de dozen niet hoefde te betalen. Nu moet ik dat wel en ben ik veel voorzichtiger met wat ik in een doos stop.
Ik wist dat het heel veel werk zou zijn. Normaal gesproken pak ik 60 dozen per jaar uit en nu 170 dozen en dan in 1 keer. Verder wilde ik met de vrijwilligers om de tafel gaan zitten om te kijken wat er was gedaan en wat we kunnen doen tijdens de pandemie. Tot slot wilde ik al mijn vrienden zien even bijkletsen.
Dit alles moest in 2 en halve week gaan plaatsvinden.
Er kwam een strak rooster maar toen gebeurde er iets wat niemand had kunnen bedenken, Ingrid werd ziek en kon niet meer helpen. Help, wat nu?
Ik kocht wat eten (appelsap, smeerkaas, crackers en koekjes) en was van plan door en door te werken.
De eerste dag kwam er onverwacht hulp. Een nicht van Nishantha kwam helpen. De tweede dag was ik alleen en op de derde dag kwam Lesley (een vriendin) en iemand anders van de familie van Nishantha helpen. Dat was een productieve dag en aan het einde waren alle 170 dozen leeggehaald. Ik werkte dan ook van 10 uur tot 18 uur.
De dagen daarna werd alles weer opnieuw ingepakt. Autootjes bij autootjes en zo werd alles gesorteerd opgeruimd. Natuurlijk waren er ook spullen die nu aan de scholen konden worden gegeven.
Na een week was Ingrid genoeg opgeknapt om zittend de 300 puzzels uit de dozen te halen. Voorbeeld uitknippen en in een stoffen of plastic zakje te doen. Hier werd ze geholpen door Amma, de moeder van Nishantha.
Soms nam ik een dag vrij en ging naar een hotel voor wat eten en om wat te zwemmen. Lesley en Ralph namen mij mee naar een prachtig hotel met supermooi uitzicht. Ook ging ik eten bij Kanchana en Nishantha. Op alle andere dagen stond mijn eten klaar bij Ramani en Henk waar Ingrid en ik verbleven.
We bezochten een middelbare school waar ze gespecialiseerd zijn in het geven van hockey lessen en dat is net wat wij zochten voor ons Hockey project. Dus fantastisch om te zien.
Nishantha werkte ook heel hard. Behalve dat hij de 170 dozen naar zijn huis had gedragen (best zwaar) hielp hij met het opruimen van al het karton. Moest hij checken of sommige puzzels compleet waren en deed hij plasticfolie over open puzzels. Helaas kon ik niet alles afmaken en Nishantha heeft met zijn moeder (82) nog een dag moeten werken om alles weer aan de kant te krijgen.
Er zijn nu 120 dozen over en nu maar hopen dat ik naar Sri Lanka kan in april 2022.
Op naar volgend jaar!
Natasja
Wat foto’s van de reis
