Robin Handleman, een Amerikaanse dame, bezocht Sri Lanka twee keer, via ons goede doel.
Ze bleef telkens een flink aantal weken en hielp scholen voor speciaal onderwijs en basisscholen. De kinderen hielden van haar en ze bereidde goede lessen voor.
De laatste keer dat ze daar was, vertelde ze me dat ze twee bibliotheken wilde opzetten in de scholen waar ze had geholpen. Ik moet zeggen dat ik dacht dat ze dit niet zou doen. Ik dacht dat het onmogelijk zou zijn met de Srilankaanse gebruiken, maar Robin heeft het toch voor elkaar gekregen. Wauw.
Eerst moesten we best lang wachten vanwege de Corona maar tegen het einde daarvan vertelde ze me dat ze op hetzelfde moment zou komen als ik er ook zou zijn. Dat was fijn, want het zou de eerste keer zijn dat we elkaar in levenden lijve zouden zien.
In het begin waren er wat problemen en het was niet gemakkelijk voor Robin. Ze werkte heel hard om geld van de Kiwanis (hulporganisatie) te krijgen en met dit geld kon ze vervolgens de bibliotheken opzetten.
Op een dag belde ze me op met de mededeling dat ze de boeken kon ophalen. Robin mocht alle boeken zelf kiezen. Toen had ze de moeilijke taak om de boeken naar Sri Lanka te krijgen, maar het lukte haar en ze vond een Srilankaanse man die haar niet te veel geld hiervoor vroeg. In Sri Lanka werden de boeken opgehaald door Saman maar dat leiden tot veel papierwerk. Het was niet gemakkelijk, maar met wat te betalen bij de douane waren de boeken op weg naar Kandy.
Er waren zoveel boeken dat niet één, maar twee scholen hun Engelse bibliotheek konden krijgen. We kozen voor een onbekende school en een school waar Robin eerder les had gegeven. Toen begon het werk voor Robin omdat ik mijn eigen projecten had. Soms ging Nishantha ook met haar mee. Ze kocht stoelen, tafels, planken, verf, spiegel, tapijt etc. De onbekende school had een heel klaslokaal dat een bibliotheek kon worden. Ze hebben allemaal heel hard gewerkt om het op tijd (tien dagen) af te krijgen. De andere school vond het erg moeilijk om een plek te vinden en ze werkten niet zo hard. Dat was jammer en heel frustrerend.
Er was ook een deadline, want Robin moest terugvliegen naar Amerika … In die tijd hadden we natuurlijk ook te maken met avondklokken en stroomuitval. Rellen in het land. Het was een niet gemakkelijke tijd … Ik was al teruggevlogen, maar Nishantha kwam bij de opening van de bibliotheken.
Maar het resultaat is er en het ziet er fantastisch uit.
Dank je wel Robin!