In 2001 ben ik gestart met het meenemen van schoolspullen vanuit Nederland. Dit was moeilijk, omdat ik maar 20 kilo per reis mee kon nemen. Sommige mensen gaven mij kleding en speelgoed, waar ik erg blij mee was. Hoe kon ik dit meenemen naar Sri Lanka? Ik heb aan mensen en vliegmaatschappijen gevraagd of zij spullen mee konden nemen maar ook dit wat erg moeilijk!
Mijn vader stelde voor of het geen goed idee was om een 20 ft container te vullen waarin ongeveer 400 dozen kunnen. Ik twijfelde. Hoe zou ik ooit aan voldoende kleding en studiematerialen kunnen komen om ongeveer 400 dozen te kunnen vullen?
Ik zei tegen mijn vader dat het onmogelijk was maar toen gebeurde iets wat alles veranderde!
Op kerstavond hoorden we van de alles verwoestende Tsunami. In minder dan 3 maanden tijd hadden we niet een 20 ft maar een 40 ft container gevuld met 700 dozen en bedden, tafels etc.
Maar waar konden we dit alles opslaan?
Gelukkig was daar Ravi Perera die ons te hulp kwam. Hij was de eigenaar van een koekjesfabriek en de bovenste verdieping van deze fabriek stond leeg. Het was een hele klus om alle 700 dozen daar te krijgen. Het heeft ons drie jaar gekost om alle dozen te verdelen en uit te delen onder de dorpen, scholen en huizen.
Hier moest verandering in komen. Ik ging weer terug naar mijn oude systeem van het gratis laten vervoeren van een aantal dozen door diverse bedrijven. De laatste 5 jaar zijn er op deze manier ongeveer 300 dozen in Sri Lanka aangekomen.
Maar waar moesten we deze dozen nu weer laten?
Ik pak per jaar ongeveer 120 dozen uit en verdeel de inhoud hiervan over de diverse scholen en gezinnen. Vanaf 2019 is het door onder andere bombardementen en covid-19 niet gelukt om 120 dozen per jaar te verdelen. Er kwamen gelukkig ook nog steeds dozen bij.
Al deze dozen stonden de laatste 5 jaar bij de familie Wickramasuriya in Tennekumbura. Wij van Srilankan Hope for Children waren hier erg blij mee. De familie had 1 kamer met alle dozen en ik gebruikte hun huis om alle spullen te verdelen. Helaas moesten we dit vorig jaar veranderen omdat de familie hun kamer weer zelf wilden gebruiken. Wat we natuurlijk volledig begrepen!
Maar waar laten we de dozen nu?
Het is niet makkelijk om een grote, veilige ruimte te vinden. Gelukkig was daar Nishantha. Hij ging akkoord met het opslaan van de dozen in zijn huis. Nishantha heeft alle dozen uit Tennekumbura opgehaald, wat een flinke klus was. Op dit moment staan er ongeveer 140 dozen in Nishantha’s huis.
En waar bewaar ik de dozen in Nederland?
In mijn garage!
Natasja Lammers